Ja hoor, vanmorgen om tien over vijf was het weer zo ver. Ons puppekind zat weer beneden aan de trap te jammeren. Gelukkig had ik een zak brokjes mee naar boven genomen en daar heb ik een handje van naar beneden gegooid. Daarna weer gauw mijn bed in. JayJay heeft een half uurtje in het pikkedonker lopen zoeken naar de brokjes. Je zou toch denken dat hij dan wel moe zou zijn...... maar nee hoor. Om tien over zes ging hij vrolijk weer verder. Het is nu definitief uitgesloten dat hij a. jammert omdat hij honger heeft b. omdat hij moet plassen dus de enige conclusie is dat hij jammert om mij. Als ik naar beneden ga is namelijk alles weer goed en gaat hij gewoon weer lekker slapen. Het wordt hoog tijd om eens wat gedragsexperts te raadplegen, wellicht kan ik met de Bach bloesems wat bereiken.